Pietro Bembo

|data nominacji = |data sakry = |data patriarchatu = |data kreacji = 20 grudnia 1538 |papież kreujący = Paweł III |kościół tytularny = San Ciriaco alle Terme Diocleziane (1539-1542)
San Crisogono (1542–1544)
San Clemente (1544-1547) |faksymile = |opis faksymile = |odznaczenia = |commons = Category:Pietro Bembo |wikiźródła = |wikicytaty = |wikinews = |www = }} Pietro Bembo (ur. 20 maja 1470 w Wenecji, zm. 18 stycznia 1547 w Rzymie) – wenecki kardynał i humanista renesansowy; filolog, poeta i historyk.

Zasłynął przede wszystkim jako szeroko naśladowany stylista łaciński i toskański. Bembo był głównym przedstawicielem purystycznego cyceronianizmu, którego idee wyraził przede wszystkim w dziele ''De imitatione'' (1513). Ruch ten był bardzo rozpowszechniony w filologicznym nurcie włoskiego humanizmu renesansowego, może też uchodzić za szczególnie charakterystyczny rys kultury renesansowej — spotkał się też jednak z żywą krytyką i silnym oporem, nadmierną erudycyjność, szkolarstwo, pedanterię i zmanierowanie zarzucał naśladowcom Bemba zwłaszcza Erazm z Rotterdamu w dziele ''Ciceronianus''. Źródło: Wikipedia