Max Schuchart

Max Schuchart, MBE (Rotterdam, 16 augustus 1920 - Den Haag, 25 februari 2005) was een Nederlandse dichter, literatuurcriticus, journalist en vertaler. Ook was hij redacteur van het tijdschrift ''Proloog'' en van het ''Handelsblad''. Hij werkte ook onder het pseudoniem Max Lowland.

Max Schuchart was vooral bekend dankzij zijn vertaling als ''In de Ban van de Ring'' van ''The Lord of the Rings'' van J.R.R. Tolkien. Deze vertaling, die in 1957 voor het eerst verscheen, was de allereerste vertaling ter wereld van dit boek. Voor deze vertaling kreeg hij de Martinus Nijhoffprijs. In 1996 heeft hij de Nederlandse vertaling herzien, waarna deze in 1997 werd uitgebracht.

Ook verschillende andere werken van Tolkien werden door Schuchart vertaald, zoals ''De Hobbit'' (eerste Nederlandse uitgave 1960), ''De avonturen van Tom Bombadil'' (1975), ''Brieven van de Kerstman'' (1976), ''Boer Gilles van Ham'' (1977), ''Roverandom'' (2002) en ''De Silmarillion'' (1977). Daarnaast vertaalde hij de ''Brieven'' van Tolkien (1982), diens biografie door Humphrey Carpenter (1978) en het ''Tolkienlexicon'' van J.E. Tyler (1980/2002)

In 1978 werd hij door de Britse koningin onderscheiden met een benoeming tot Lid in de Orde van het Britse Rijk voor 29 jaar trouwe dienst aan de Britse Ambassade in Den Haag, waar hij als persattaché werkzaam was. Ten tijde van zijn onderscheiding was hij met zijn vrouw Norma reeds verhuisd naar Alpheton in Suffolk, Engeland.

Andere belangrijke auteurs waarvan hij boeken vertaalde zijn: Richard Adams, Daniel Defoe, Stephen R. Donaldson, Lord Dunsany, Terry Goodkind, D.H. Lawrence, C.S. Lewis, Salman Rushdie, J.D. Salinger, Dylan Thomas, T. H. White, John Masefield en Oscar Wilde. Door Wikipedia aangeleverd